آبیاری
آبیاری یعنی تامین تفاضل نیاز آبی گیاه و نزولات جوی بخصوص در دوره رویش. چنانچه مقدار رطوبت خاک کاهش یابد، گیاه قادر به جذب آب و مواد غذایی نیست و کمبود آب باید بوسیله آبیاری جبران گردد. منظور از آبیاری تامین رطوبت مورد نیاز گیاه بعد از جوانه زدن بذر تا هنگام رسیدن است و درطول دوره رویش گیاه نباید در معرض تنش خشکی قرار گیرد تا رشد آن کامل شده و محصول خوب تولید نماید. تعیین مقدار آب و مراحل آبیاری برای گیاهان مختلف با توجه به بافت خاک، نوع گیاه و شرایط اقلیمی بسیار متفاوت است چون بارندگی کل یک منطقه برای تولید به مصرف مفیدی نمی رسد و بطور اجتناب ناپذیری مقداری از آن به هدر می رود. لذا، فقط آن بخشی از باران که برای تامین نیاز آبی گیاه چه برای تشکیل سلولها و بافت های گیاهی، و چه برای جبران رطوبت از دست رفته در اثر تبخیر و تعرق و یا جهت تولید محصول در دوران آیش در خاک ذخیره می شود را در مجموع می توان به نام باران موثر خواند. باران موثر بستگی به عواملی از قبیل بافت خاک، نفوذ پذیری خاک، عمق خاک، ظرفیت نگهداری آب در خاک، عوامل جوی، وضع بارندگی، نوع گیاه و مدیریت مزرعه دارد. مثلاً در اراضی دیم نسبت به اراضی آبی که خاک مرطوب دارند مقدار باران موثر بیشتر است و همچنین در اراضی مسطح و هموار نفوذ آب بهتر از اراضی نامسطح و شیب دار صورت می گیرد و سرانجام میزان حرارت، تشعشع خورشیدی، سرعت باد، رطوبت نسبی هوا، شدت و پراکندگی باران از جمله عواملی هستند که در بارندگی موثر تاثیر دارند و مقدار بارندگی موثر : طور مستقیم به میزان آب مصرفی گیاه کشت شده بستگی دارد. عمق توسعه ریشه ها، مرحله رشد گیاه ، تراکم و پوشش سبز گیاهی ، شدت تبخیر و تعریق در طی دوران رشد و نمو و غیره در میزان آبی مصرفی گیاه موثر می باشد.
